Ostatni dzień w 7 odbiciach

Jak mógłby wyglądać ostatni dzień naszego życia? Czy gdybyśmy wiedzieli, że to właśnie dzisiaj umrzemy – przeżylibyśmy go całkowicie inaczej? Czy dostrzeglibyśmy promyki słońca wpadające rano do pokoju, uśmiech bliskiej osoby, która widzi nas ostatni raz?

Sam, bohaterka powieści Lauren Oliver „7 razy dziś” ma wszystko o czym zawsze marzyła – wierne przyjaciółki, popularność i chłopaka, w którym cicho podkochiwała się od kilku lat. Niestety jej młode życie przerywa wypadek, kiedy to wraca samochodem wraz z przyjaciółkami z imprezy. Wszystko spowija ciemność. Dziewczyna doświadcza uczucia spadania i… nagle otwiera oczy i jest znowu w swoim łóżku. Całe zdarzenie bierze za koszmarny sen, dopóki nie dostrzega daty i powtarzających się wydarzeń z wczoraj. Nastolatka postanawia zapobiec wypadkowi, mając nadzieję, że obudzi się żywa już kolejnego dnia.  Niestety Sam musi przeżywać po raz kolejny ostatni dzień swojego życia. Czy jest to rodzaj pokuty za to kim była? Przecież miała idealne życie, kochająca rodzinę,  przyjaciół i tyle jeszcze przed sobą… Najpierw bohaterka nie może pogodzić się z okrutną prawdą, że nie żyje, lecz każdego dnia dostrzega coraz więcej pęknięć i rys w swoim idealnym świecie i osobowości. Zauważa także szczegóły, ludzi, których zawsze ignorowała, a także prawdziwą miłość, która była zawsze obok. Dziewczyna przeżywa siedem takich samych dni, ale różnych, bo każda jej decyzja ma zupełnie inne konsekwencje, otwiera inne drogi, inną przyszłość, która mogłaby nadejść jutro.

Powieść „7 razy dziś” poruszyła moje czytelnicze serducho, poleciałbym ją każdemu, bo można z niej wiele wynieść dla samego siebie, w odniesieniu do naszej codzienności. Dzięki tej książce spojrzymy na  dzisiaj, na każdy dzień zupełnie inaczej. Może zatrzymamy się, powiemy coś miłego, pomyślimy jak cenne jest ludzkie życie, każda minuta.

Autorka prowadzi nas przez ten sam dzień różnymi drogami, pozwala nastolatce zobaczyć jaką osobą się stała, jak bardzo raniła innych, słabszych od siebie, nie zauważając co czuje osoba poniżana. Sam brakowało empatii, dlatego tak bardzo pomyliła się w ocenie swojego chłopaka. Duży wpływ na jej decyzje miały koleżanki, aby nie czuć się od nich gorsza postanowiła „zaliczyć swój pierwszy raz” i stracić dziewictwo z chłopakiem swoich marzeń.  Złapana w pętle czasu, uświadamia sobie jak bardzo pogubiła się w swoim życiu, oddalając od rodziców, młodszej siostry i prawdziwego przyjaciela.

Sam odkrywa też wiele sekretów – zarówno własnych jak i osób jej bliskich czy tych, których ignorowała, prześladowała. Odkryła, że wszystko odbierała powierzchownie, odbierając ludzi poprzez ich wygląd, plotki, cudze opinie. Tak naprawdę nie znała swoich przyjaciółek, nawet samej siebie, próbując ukryć swój strach barku akceptacji. To jeden z głównych problemów „7 razy dziś” – akceptacja, przemoc psychiczna i wstyd. Bohaterka przechodzi wewnętrzną przemianę, staje się szczera z samą sobą, dojrzewa i zdaje się być pogodzona z własną śmiercią. 

Inną bohaterką „7 razy dziś” , której losy są równie tragiczne, jest Juliet. Atakowana nieustannie przez przyjaciółki Samanthy, poniżana i wyzywana, staje się ofiarą przemocy. W szkole uczniowie traktują ją jak dziwaczkę, unikając jej towarzystwa. W Juliet narasta wiele negatywnych emocji, które eksplodują w dzień śmierci Sam. Autorka w ten sposób podkreśla, że nawet zdarzenie z dzieciństwa może wywrzeć na nas ogromny wpływ i wpłynąć na to kim jesteśmy obecnie. Zawsze jednak istnieje nadzieja, że można wszystko naprawić. Wyprostować swoje życie, które niczym droga przecina się z innymi istnieniami. Mamy wpływ nie tylko na swoje życie, ale i na innych…

Na zakończenie mój ulubiony cytat:

„A może stać nas na to, żeby poczekać. Może dla ciebie jest jakieś jutro. Może dla ciebie istnieje tysiąc kolejnych dni albo trzy tysiące, albo dziesięć – tyle czasu, że możesz się w nim zanurzyć, taplać do woli, że możesz pozwolić, by przesypywał ci się przez palce jak monety. Tyle czasu, że możesz go marnować. Ale dla niektórych istnieje tylko dziś.” (s. 218.) *

Uwaga!

Wszyscy wrażliwcy - zaopatrzcie się w chusteczki i kakao, bo przy tej książce czeka Was dużo łez, trochę smutku, ale i dziwnego ciepła, które zagości w waszych serduchach na dłużej.  Warto polecić tę książkę przyjaciołom.

*L. Oliver, 7 razy dziś, wyd. Otwarte, 2015. (tłumaczenie: Mateusz Borowski).