Magiczny Kortez w Polskim Radiu Rzeszów

Jeżeli miałabym wybrać  płytę jesieni byłby to debiutancki album „Bumerang” Korteza.  Kim jest Kortez? Skromny, nieznany chłopak, a dla mnie architekt emocji. Uwiodły mnie słowa, opowieści Korteza, które z jednej strony są nostalgiczne, pełne tęsknoty, a z drugiej pobudzają wspomnienia, pasują do wielu, codziennych sytuacji. Przy „Bumerangu” myśli płyną swobodnie, emocje z całego dnia rozpływają się w gitarowych brzmieniach. Taką muzyką można sobie aplikować i po trudnym dniu w pracy, jak i o mglistym poranku.

 Wsłuchiwanie się w muzykę Korteza było początkowo bardzo nieśmiałe, ograniczone do kilku utworów. Później, było to słuchanie całej płyty, smakowanie tekstów, które wiele mówią o nas samych. Od tej muzyki nie chcemy się uwolnić, chociaż szepcze do nas gorzko, smutno, z pełnym bagażem życiowych doświadczeń.

W Polskim Radiu Rzeszów odbywają się często świetne koncerty, o czym przekonałam się będąc na Łagodnej Piance. Jakie było moje zdziwienie gdy usłyszałam, że to właśnie Kortez zagości w Rzeszowie i na antenie radia. Takiego koncertu nie można było przegapić…

Scena Radia Rzeszów była wypełniona sympatykami muzyki Korteza.  A sam artysta? Zwyczajny, prostolinijny, prawdziwy, szczery i taką gra muzykę. Tylko gitara i fortepian. Bardzo nastrojowo. Kortez to bardzo tajemnicza osobowość, autentyczna, bez lukru i gwiazdorskiego dystansu.

Co takiego jest w muzyce Korteza, że przyciąga i tak łatwo uzależnia? Prawdziwe teksty i brzmienia pochodzące prosto z serca. Teksty Korteza ocierają się o poetycką codzienność, dotyczą relacji, intymnych zwierzeń czy nawet perspektywy dziecka (piosenka „Bumerang”). Są sentymentalne, gorzkie, mówią o tym, co dotyka każdego z nas. Brzmienia momentami przypominają Dżem, ale są jak najbardziej oryginalne.  

  

Kortez kołysze wieczorami, koi nerwy i buduje nastrój swoim łagodnym, ale i zadziornym momentami głosem, pozbawionym manieryzmu .

Z całego albumu trudno wybrać ulubione kawałki. Jednak najcieplej myślę o utworach: „Bumerang”, „Z imbirem” i bardzo kosmicznej piosence (kojarzącej się z książką i filmem  „Marsjanin” ) – „Pocztówka z kosmosu”.

teraz ze mną pragniesz słodko spać
każdy twój sen chłonę, prócz
imbirowych przyszłości
o smaku kabli
o smaku gniewu
jak umknęła nam ta
mała różnica
przeciwny biegun
i jak umknęło nam, że
kogoś innego
ci już potrzeba

kto pachnie
imbirem
imbirem…

/z imbirem/

"Wyjdź po cichu,
Nie pal światła
We śnie dotknij mojej skroni
Jeśli kiedyś
Zechcesz wrócić
Wiedz, że tutaj
Nic nie zmieni się

Te stare płyty weź,
lubiłaś je
I tak na pamięć znam ich każdy dźwięk
Dzieciom mów, że tyram gdzieś na chleb
I kłam, i kłam, że wciąż kochasz mnie, że chcesz"

/Od dawna już wiem/

Koncert w Polskim Radiu Rzeszów odbył się  w ramach audycji „Dźwiękosfera” prowadzonej przez Andrzeja Srokę, który ma wrażliwe ucho do świetnych kawałków. Kortez, o którym nie powiedziałabym miesiąc temu, że zawładnie moim muzycznym serduchem, stał się dla mnie muzycznym odkryciem jesieni. Sam koncert był pełen emocjonalnych dreszczy. Szczerze podziwiam  mężczyznę, który śpiewa bez wstydu o emocjach i trudnych uczuciach.

Przez cały dzień nucę pod nosem fragmenty tej magicznej płyty. A wracając z pracy łapię się na tym, że z niecierpliwością chciałabym posłuchać Korteza jeszcze raz i jeszcze…  

Chyba bardziej nie muszę Was zachęcać, bo ta muzyka wraca do nas jak bumerang, wzruszając intymnością i autentycznością.

Zdjęcia: Fotorelacja z koncertu  

Pozostawiam Was z utworem "Pocztówka z kosmosu"